Aðildarviðræður við Evrópusambandið
Meðal þess sem er lögð rík áhersla í stefnu Samfylkingarinnar í atvinnumálum er að sækja um aðild að Evrópusambandinu og eru fyrir því mörg rök. Aðild að ESB og upptaka evru er grundvöllur þess að skapa til framtíðar efnahagslegt jafnvægi og heilbrigt rekstrarumhverfi fyrir atvinnulífið í landinu auk þess að laða til landsins erlenda fjárfestingu. Með aðild að ESB horfir Samfylkingin til lækkunar vaxta, afnáms gjaldeyrishafta, stöðugra verðlags og sterkari gjaldmiðils til að treysta rekstrarumhverfi fyrirtækja. Ef ekki er gripið til þessara aðgerða er hætta á að atvinnulífinu blæði út. Flestir stjórnmálaflokkar hafa bent á nauðsyn þess að skipta um gjaldmiðil og að ekki sé lengur hægt að notast við krónuna. Það er aðeins einn flokkur hefur komið með raunverulega lausn á gjaldmiðilsvandamálinu sem felur í sér aðild að Evrópusambandinu og upptöku Evru. Þetta er eitt af stórum málunum sem við þurfum að setja á dagskrána sama hvort við teljum að hagsmunum Íslands sé betur borgið innan eða utan ESB. Eitt ættu allir flokkar að geta sameinast um en það er að færa valdið til þjóðarinnar, fara í samningaviðræður, sjá hvaða árangri við náum og ef hann er talinn viðunandi þá á efna til þjóðaratkvæðagreiðslu um aðildarsamning við ESB.

Bráðaaðgerðir
Aðild að Evrópusambandinu leysir að sjálfsögðu ekki þann bráðavanda sem nú steðjar að okkar þjóðfélagi. Við erum að horfast í augum við atvinnuleysi sem er að nálgast tveggja stafa tölu og við verðum að bregðast við. Samfylkingin leggur höfuðáherslu á að útrýma atvinnuleysi og vill hrinda í framkvæmd áætlun núverandi ríkisstjórnar um 6000 ný störf auk þess að skapa betri skilyrði fyrir fyrirtæki til atvinnusköpunar. Samfylkingin leggur upp með fjölþætt atvinnuátak um allt land þar sem lítil, meðalstór og ný fyrirtæki fá stuðning Atvinnuleysistryggingasjóðs og Vinnumálastofnunar til að ráða tímabundið starfsmenn í atvinnuleit. Rýmka þarf heimildir Íbúðalánasjóðs til lánveitinga vegna viðhaldsverkefna af ýmsu tagi þannig að þær nái einnig til leiguhúsnæðis í eigu félaga, félagasamtaka og sveitarfélaga. Samfylkingin vill forgangsraða nýjum framkvæmdum þar sem lögð verður áhersla á mannaflsfrekar framkvæmdir, s.s. í byggingaiðnaði og samgöngubótum. Einnig þarf að taka tillit til við úthlutun fjármagns úr opinberum sjóðum að horft verði til verkefna sem hafa í för með sér fjölda starfa. Full endurgreiðsla vegna viðhalds íbúðarhúsnæðis mun einnig auka atvinnu.

Fjölbreytt atvinnulíf
Kjarninn í stefnu Samfylkingarinnar er græn atvinnustefna. Við megum ekki blindast af þeim vanda sem nú steðjar og gleypa gagnrýnislaust einungis við stóriðjulausnum. Það er einmitt á þessum tímum sem við eigum að leggja áherslu á fjölbreytta atvinnusköpun. Við þekkjum orðið ansi mörg dæmi um hvernig einhæft atvinnulíf hefur leikið okkur grátt. Má þar nefna hugmyndir um Fjármálamiðstöðina Ísland. Við landsbyggðarfólk þekkjum líka vel til dæma um afleiðingar einhæfs atvinnulífs á byggðir. Við höfum horft upp á byggðarlög þar sem eitt fyrirtæki heldur á fjöregginu og ákvarðanir stjórnenda þess fyrirtækis skera úr um hvort fólk getur búið þar áfram eða ekki. Við skulum læra af reynslunni. Það var dapurlegt að hlusta á formann Sjálfstæðisflokksins lýsa því yfir í kappræðum í sjóvarpssal að lausnin í atvinnumálum þjóðarinnar fæli í sér byggingu tveggja álvera. Horfum til framtíðar. Við þurfum nýja hugsun þar sem mannauður, sjálfbær þróun, nýsköpun, rannsóknir og hugvit skapa grunnin að fjölbreyttu atvinnulífi og endurreisn efnahagslífisins. Við þurfum að nýta orkuna okkar þar sem best verð fæst fyrir hana til lengri tíma.

Veljum skynsamlegar leiðir í atvinnumálum og látum ekki glepjast af skammtíma lausnum sem binda okkur til framtíðar.

Í kjölfar efnahagshrunsins er ljóst að við Íslendingar þurfum að fara að hugsa upp á nýtt.  Hvernig ætlum við að byggja Ísland upp að nýju. Við erum í þeirri erfiðu stöðu að skulda gríðarlega háar fjárhæðir erlendis. Til að geta greitt niður erlendar skuldir okkar verðum við að flytja meira út en við flytjum inn.  Einblína þarf á þær atvinnugreinar sem geta skapað okkur útflutningstekjur.  Ferðaþjónusta, iðnaður og sjávarútvegur koma sterkar inn í þessu sambandi, en það vill svo til að þessar atvinnugreinar eru afar sterkar hér í okkar kjördæmi.  Aukin nýsköpun og vöruþróun í þessum atvinnugreinum í tengslum við uppbyggingu þekkingar geta skilað okkur árangri til framtíðar og markað okkur leið úr þeim efnahagslegu ógöngum sem við erum í.  Við þurfum að skilgreina sérkenni og styrkleika hvers svæðis og tengja það þekkingarsköpun.

Hagnýtar rannsóknir og atvinnulífið

Uppbygging þekkingarsetra er mikilvægur þáttur í því að styrkja samkeppnishæfni svæða, þar sem hagnýtar rannsóknir og tengsl við atvinnulífið fara saman. Við þurfum ekki að leita langt yfir skammt til að sjá árangur af slíkri starfsemi.  Má þar nefna Háskólasetur Snæfellsness sem var stofnað vorið 2006 og hefur því starfað í tæp þrjú ár. Þar starfa 4 starfsmenn í dag auk framhaldsnema og veltir setrið rúmum 69 milljónum á ári en ekki þarf mörgum blöðum að flétta um mikilvægi þessarar starfsemi fyrir samfélagið á Snæfellsnesi og atvinnulífið þar. Við þekkjum fleiri dæmi um atvinnusköpun af þessum toga mætti þar nefna stofnun fræðasetra í Bolungarvík, Þróunarsetur og Háskólasetur Vestfjarða á Ísafirði,  Skor á Patreksfirði, Verið  á Sauðárkróki, Þróunarsetrið á Hólmavík auk stóru háskólanna Bifröst, Landsbúnaðarháskólans á Hvanneyri og Háskólans á  Hólum.  Það er einmitt í umhverfi þekkingarsetra þar sem myndast þessi margumtalaði krítíski massi fyrir gerjun hugmynda og um leið grunnur fyrir þverfaglegt samstarf. Þekkingarsetrin víða um land eru mikilvægur þáttur í því að örva nýsköpun í fyrirtækjum og efla samkeppnishæfni, þess vegna er afar mikilvægt að stuðla að vexti þeirra og umgjörð.

Menningartend ferðaþjónusta

Miklir möguleikar eru fyrir hendi í þróun ferðaþjónustu sem byggir á menningu okkar, sögu og  arfleifð. Nú þegar eru fyrir hendi árangursrík dæmi um velheppnaða ferðaþjónustu sem byggja á sérkennum og sérstöðu svæða, sem hafa mikil efnahagsleg og samfélagsleg áhrif á sitt nærumhverfi. Í því samhengi er vert að nefna Galdrasýninguna á Ströndum og Landnámsetrið í Borgarnesi. Það er ekki  síst vegna þessara dæma sem við eigum að vera óhrædd við að horfa á ferðaþjónustu sem eina af burðaratvinnugreinum framtíðarinnar þó margt sé ógert í grunngerðinni.

Verkefni næstu ára eru krefjandi og ber þar hæst endurreisn efnhagslífsins. Það kemur m.a.  í hlut þingmanna þessa kjördæmis að búa til lífvænleg rekstrarskilyrði fyrir atvinnugreinar á landsbyggðinni. Það er ekki síst í þessu árferði sem við þurfum að hugsa til framtíðar og huga að atvinnugreinum sem geta skilað okkur út úr þeirri kreppu sem við erum í.  Íslenskur landbúnaður  er annar hornsteininn í  íslenskri matvælaframleiðslu. Við þurfum að treysta rekstrarskilyrði hans svo hann fái fullnýtt tækifæri sín á sviði fullvinnslu og nýsköpunar.

Uppbygging atvinnuvega í nýjum aðstæðum byggir fyrst og fremst á því næstu misserin að skapa útflutningstekjur og er þá afar mikilvægt að skapa útflutningsatvinnuvegunum samkeppnishæf rekstrarskilyrði, þá þurfum við að vera óhrædd við að fjárfesta í samgöngubótum á láði og legi auk þess  að taka upp stöðugan gjaldmiðil.

Ég brunaði í gær suður á Skagann til að taka þátt í kjördæmisþingi Samfylkingarinnar. Við fórum fimm héðan að vestan snemma í gærmorgun og vorum komin heim mjög seint í nótt. En það var þess virði. Benni var algjör hetja að nenna að keyra þetta á meðan hinir dormuðum (nema sem ég sem svaf langleiðina).

Á þinginu samþykktum við lista Samfylkingarinnar í NV með fyrirvara um breytingar á kosningalögunum. Á þinginu ræddum við líka áherslur okkar kjördæmis fyrir landsfundinn á næstu helgi.

Listinn okkar er svohljóðandi:

1. Guðbjartur Hannesson, alþingismaður, Akranesi.
2. Ólína Þorvarðardóttir, þjóðfræðingur, Ísafirði.
3. Arna Lára Jónsdóttir, verkefnastjóri, Ísafirði.
4. Þórður Már Jónsson, viðskiptalögfræðingur, Bifröst.
5. Anna Kristín Gunnarsdóttir, nemi og varaþingmaður, Sauðárkróki.
6. Ragnar Jörundsson, bæjarstjóri, Patreksfirði.
7. Hulda Skúladóttir, kennslu- og námsráðgjafi, Hellissandi.
8. Valdimar Guðmannsson, iðnverkamaður, Blönduósi.
9. Einar Benediktsson, verkamaður, Akranesi.
10. Kristín Sigurrós Einarsdóttir, verkefnastjóri, Hólmavík.
11. Ragnhildur Sigurðardóttir, umhverfisfræðingur og bóndi, Snæfellsnesi.
12. Hörður Unnsteinsson, stjórnmálafræðinemi, Borgarnesi.
13. Guðrún Helgadóttir, háskólakennari, Sauðarárkróki.
14. Jón Hákon Ágústsson, sjómaður, Bíldudal.
15. Ásdís Sigtryggsdóttir, vaktstjóri, Akranesi .
16. Sigurður Þór Ágústsson, skólastjóri, Hvammstanga.
17. Johanna E. Van Schalkwyk, framhaldsskólakennari, Grundarfirði.
18. Karvel Pálmason, fyrrverandi alþingismaður, Bolungarvík.

Ótrúlega flottur listi

Myndin er tekin frá Skessuhorni

Hver man ekki eftir þessum slagorðum:

• Vímuefnalaust Ísland árið 2000 (hér getum við reyndar tekið okkur á sem nú er) 

• 90% húnsæðislán

• 12.000 störf á ári

• Árangur áfram - ekkert stopp

• 20% niðurfelling skulda

Er ég ekki að gleyma einhverjum fleiri góðum slagorðum (töfraorðum) Framsóknar??